SAPERE AUDE

Οι πολιτικοί ταγοί της χώρας θα κληθούν προσεχώς να θέσουν «τον δάκτυλον επί των τύπων των ήλων» αναφορικά με το εθνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Όλες σχεδόν οι προηγούμενες κυβερνήσεις απέφευγαν να αντιμετωπίσουν το ακανθώδες αυτό ζήτημα, προκρίνοντας εμβαλωματικές λύσεις, με τη μύχια προσδοκία ότι θα ολοκλήρωναν τη θητεία τους δίχως να υποχρεωθούν να ασχοληθούν σοβαρά με το θέμα. Οι κρατικές παρεμβάσεις πυροσβεστικού τύπου συχνά δεν αποτελούσαν τη λύση αλλά μέρος του προβλήματος. Το σύνηθες πακέτο των ασκούμενων πολιτικών περιελάμβανε μεταξύ άλλων: α. εξασφάλιση αυξημένων συνταξιοδοτικών παροχών σε εύπορες σχετικά ομάδες πίεσης, παροχές που υπερέβαιναν την κεφαλαιοποίηση των εισφορών τους και επιβάρυναν υπέρμετρα τον κρατικό προϋπολογισμό, β. παροχή σύνταξης σε μεγάλες ομάδες πληθυσμού, που συνέβαλαν ελάχιστα στην ασφαλιστική αποταμίευση, εξασφάλιζαν την κατώτατη σύνταξη και έπειτα πίεζαν αποτελεσματικά για αυξήσεις, γ. άσκηση «φιλολαϊκής πολιτικής» αυξήσεων στις κατώτατες –κυ

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τη Νέα Δημοκρατία: το φάντασμα της κυβέρνησης Καραμανλή! Καθώς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης πορεύεται προς το συνέδριο του, είναι εμφανής μια απροθυμία να συζητηθούν σε βάθος τόσο τα έργα και οι ημέρες της γαλάζιας διακυβέρνησης όσο και τα αίτια της ήττας. Η εξέλιξη αυτή δεν ήταν τυχαία. Πράγματι ο τέως πρωθυπουργός υποθήκευσε εν μέρει με τις στρατηγικές επιλογές του τη μετεκλογική πορεία της ΝΔ: α) Απονεύρωσε εν πολλοίς την έννοια του «καραμανλισμού», η οποία ήταν ταυτισμένη με μια ρεαλιστική πολιτική αποτελεσματικής διαχείρισης των προβλημάτων της χώρας. β) Ακολούθησε -μετά την ήττα- την πολιτική τού «άδειου αρχηγικού θώκου» που υποχρέωσε τους διαδόχους του να του ζητήσουν να παραμείνει ως εγγυητής της εσωκομματικής εκλογικής αναμέτρησης και έτσι αποπροσανατόλίσε τη συζήτηση για τα αίτια της γαλάζιας συντριβής, στρέφοντας το ενδιαφέρον στα διαδικαστικά θέματα. Με αυτόν τον τρόπο εξασφάλισε ότι τα πεπραγμένα του θα παραμείνουν στο απυρόβλη