Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοεμβρίου 30, 2009

ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ

Εν αρχή ην η τηλοψία! Αυτό είναι το αξίωμα του επικοινωνισμού, το οποίο κυριάρχησε κατά τη διάρκεια του πολυετούς εγχειρήματος να φιλοτεχνηθεί μια ελκυστική εικόνα της απερχόμενης κυβέρνησης. Είναι γνωστό ότι επικοινωνισμός είναι μια στρατηγική που προτάσσει το οπτικοακουστικό ερέθισμα, θεωρώντας πως οι υστερήσεις στον τομέα της διακυβέρνησης μπορούν να αναπληρωθούν από μια άρτια οργανωμένη επικοινωνιακή παρέμβαση. Με αυτή την προσέγγιση η πολιτική εξαντλείται σε κινήσεις τακτικής ή/ και εντυπωσιασμού, που συνήθως εκτυλίσσονται λίγο νωρίτερα ή κατά τη διάρκεια των δελτίων ειδήσεων των οκτώ. Με αυτό τον τρόπο η ανάγκη τροφοδότησης του ραδιοτηλεοπτικού ρεπορτάζ επικράτησε του καθόλου αμελητέου μακρόπνοου κυβερνητικού έργου, καθώς το τελευταίο δεν προσφερόταν για αντικείμενο της «παραθυρολογίας», όσο οι πικάντικες λεπτομέρειες των ανθρώπινων αδυναμιών ορισμένων κυβερνητικών στελεχών. Μολονότι αυτές οι προσεγγίσεις για ένα εύλογο χρονικό διάστημα λειτούργησαν επιτυχώς, στην ύστερη αποτίμησ

Ένα απέραντο φρενοκομείο (καπνιζόντων)

Καθώς συμπληρώνονται πέντε μήνες από την εφαρμογή της πολυθρύλητης υπουργικής απόφασης (ΥΑ) για το κάπνισμα στους κλειστούς δημόσιους χώρους, επέλεξα μία συνηθισμένη εργάσιμη ημέρα για να επιχειρήσω έναν μικρό απολογισμό της σχετικής απαγόρευσης. Η πρώτη επίσκεψη μου ήταν στην εφορία για να τακτοποιήσω μία μικρή οφειλή. Η συμπαθής υπάλληλος, αφού με ενημέρωσε για την προβλεπόμενη διαδικασία, φύσηξε τον καπνό του τσιγάρου της στο πρόσωπο μου. Αυτό το τμήμα θα εξαιρείται της απαγόρευσης, σκέφτηκα, εντασσόμενο προφανώς στην πολιτική του Υπουργείου Οικονομικών να περιορίσει τους οφειλέτες: πρόστιμο συν μισό λίτρο καπνού σε ωθούν να μη χρωστάς, υπέθεσα. Η επόμενη στάση ήταν σε κατάστημα φωτοαντιγράφων. Το εγχείρημα μου να αναπαράγω μερικά έγγραφα συνοδεύτηκε από μία πρωτόγνωρη μοσχοβολιά αφιλτρου τσιγάρου στα ρούχα μου. Σκέφτηκα ότι προφανώς η υπουργική απόφαση εξαιρεί τους χώρους όπου ο πελάτης εισέρχεται για λίγα λεπτά και αποχώρησα Ήταν η ώρα του πρωινού καφέ και επέλεξα ένα καφέπωλείο,

Ασφαλιστικό: Η διελκυστίνδα των γενεών

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα: Το φάντασμα του ασφαλιστικού! Όλες σχεδόν οι κυβερνήσεις αποφεύγουν να κοιτάξουν κατάματα το οξύτατο αυτό ζήτημα γνωρίζοντας ότι ένα ενδεχόμενο εγχείρημα ριζικών τομών, θα τις οδηγούσε πιθανότατα στο μάτι του κυκλώνα. Η τελευταία ασφαλιστική μεταρρύθμιση αποπειράθηκε να προωθήσει την διόρθωση ορισμένων εξοργιστικών χαρακτηριστικών του συστήματος, ωστόσο δεν άγγιξε τον πυρήνα του προβλήματος. Μολονότι οι πολίτες περιμένουν από το κράτος να δώσει λύσεις, οι κρατικές παρεμβάσεις αποτελούν εμφανώς μέρος του προβλήματος. Αρκεί να θυμηθούμε μερικές ασκήσεις των κυβερνήσεων επί χάρτου σχετικά με το ασφαλιστικό: α) εξασφάλιση αυξημένων συνταξιοδοτικών παροχών σε σχετικά εύπορες πληθυσμιακές ομάδες (που ασφαλώς διαθέτουν αυξημένη συνδικαλιστική και πολιτική επιρροή), παροχές οι οποίες υπερβαίνουν την συνταξιοδοτική τους αποταμίευση και επιβαρύνουν υπέρμετρα τον προϋπολογισμό, β) παροχή σύνταξης σε μεγάλες ομάδες του πληθυσμού, που έχουν συμβάλλει από