ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΚΗΣ


 Αποτέλεσμα εικόνας για νιψον ανομηματα μη μοναν οψιν



Εν αρχή ην η τηλοψία!  Αυτό είναι το αξίωμα του επικοινωνισμού, το οποίο κυριάρχησε κατά τη διάρκεια του πολυετούς εγχειρήματος να φιλοτεχνηθεί μια  ελκυστική εικόνα της απερχόμενης κυβέρνησης.
Είναι γνωστό ότι επικοινωνισμός είναι μια στρατηγική που προτάσσει το οπτικοακουστικό ερέθισμα, θεωρώντας πως οι υστερήσεις στον τομέα της διακυβέρνησης μπορούν να αναπληρωθούν από μια άρτια οργανωμένη επικοινωνιακή παρέμβαση. Με αυτή την προσέγγιση η πολιτική εξαντλείται σε κινήσεις τακτικής ή/ και εντυπωσιασμού, που συνήθως εκτυλίσσονται λίγο νωρίτερα ή κατά τη διάρκεια των δελτίων ειδήσεων των οκτώ. Με αυτό τον τρόπο η ανάγκη τροφοδότησης του ραδιοτηλεοπτικού ρεπορτάζ επικράτησε του καθόλου αμελητέου μακρόπνοου κυβερνητικού έργου, καθώς το τελευταίο δεν προσφερόταν για αντικείμενο της «παραθυρολογίας», όσο οι πικάντικες λεπτομέρειες των ανθρώπινων αδυναμιών ορισμένων κυβερνητικών  στελεχών.   
Μολονότι αυτές οι προσεγγίσεις για ένα εύλογο χρονικό διάστημα λειτούργησαν επιτυχώς, στην ύστερη αποτίμηση επέφεραν καίρια πλήγματα στην εικόνα του μεγάλου κόμματος της κεντροδεξιάς, ιδιαίτερα όταν η επικοινωνία χρησιμοποιήθηκε καταχρηστικά. Ενδεικτικά αναφέρεται το νεότευκτο κυβερνητικό επιχείρημα ότι η αξιωματική αντιπολίτευση ευθύνεται για την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών, παρά το γεγονός ότι αυτές ανήκουν κατά το Σύνταγμα στην αποκλειστική αρμοδιότητα του πρωθυπουργού.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η συνεχής αποτίμηση της συναισθηματικής νοημοσύνης του απερχόμενου πρωθυπουργού, ώστε να ευθυγραμμίζεται με το θυμικό του μέσου πολίτη: έτσι με τη βοήθεια των εθελοντών μεσαζόντων διέρρεε η πληροφορία ότι ο πρόεδρος της κυβέρνησης ήταν –εξαιτίας τυχόν αστοχιών των υπουργών του- εκνευρισμένος, οργισμένος, απηυδισμένος,  κουρασμένος…
Μολαταύτα, το κύκνειο άσμα της επικοινωνιολαγνείας ήρθε όταν επιχειρήθηκε μια δικολαβική προσέγγιση των ποικίλων αναδυόμενων «σκανδάλων», που συνοδεύτηκε από το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να παρέμβει γιατί η διερεύνηση τους ανήκει στην αρμοδιότητα της τρίτης εξουσίας. Αργότερα, βέβαια, οι παραβάτες της πρωθυπουργικής εντολής «σεμνά και ταπεινά» τελικά απομακρύνθηκαν από τους εκλογικούς συνδυασμούς δίχως δικαστική μέριμνα  αλλά ήταν ήδη αργά. Η κεκτημένη ταχύτητα για την επικοινωνιακή διευθέτηση των προβλημάτων λειτούργησε και πάλι, αλλά εμφανώς αναποτελεσματικά και το τελικό αποτέλεσμα είναι γνωστό. 
Κοντολογίς, η εμπειρία έδειξε πως δεν ήταν καθόλου συνετή η επιλογή των στελεχών του απερχόμενου επικοινωνιακού επιτελείου να μην εμβριθήσουν  κατά τη διάρκεια της λήγουσας κυβερνητικής θητείας στην περίφημη βυζαντινή προσταγή: «Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν»!




















Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Κεϋνσιανισμός σήμερα

Χριστιανισμός και Συνδικάτα

Η ντουλάπα της Νάρνια